Brainporter: Klaas Dijkhoff
Eeuwig nieuwsgierig. Vaak optimistisch. Soms Geërgerd, Nooit te beroerd een mening te geven, maar altijd als tussenstand van denken. Na het verlaten van de landelijke politiek werpt Fun Lovin’ Liberal Klaas Dijkhoff zich op als strategisch adviseur dichterbij huis. Tevens is hij commissaris PSV.
Foto: Eddie Mol
Het wonder van Brainport
Er was niks, helemaal niks. En het was nog niet eens zo heel lang geleden. Een goeie 100 jaar. Een stad als Groningen had al 100.000 inwoners, bij ons moest je alles om Eindhoven bij elkaar vegen om nog niet eens aan de helft te komen.
Die aantallen haalde je ook alleen maar omdat een paar jaar eerder een familiebedrijf op een veiling goedkoop aan een fabriekshal was gekomen, terwijl hun plan eigenlijk was in Breda van start te gaan. De familie heette Philips, de rest is een wonderlijke geschiedenis. Prachtig opgetekend door Arno Kantelberg in zijn boek ‘Het Wonder van Eindhoven’. Dat wonder van Eindhoven is altijd al groter geweest dan Eindhoven zelf. We hadden er nog niet de briljante term voor, maar de Brainport bestond al lang voor we haar zo noemden.
Het wonder kwam trouwens niet van boven, hoewel meneer pastoor goedkeurend toekeek. Het wonder kwam van onder, van de mensen zelf. Uit de zandgronden groeide niets vanzelf. Daardoor groeide er wel een mentaliteit van samenwerking en saamhorigheid. In z’n eentje kwam niemand ver en er kwam ook niets vanzelf aanwaaien. Er was geen noemenswaardige overheid in de regio tegen wie je kon roepen dat het anders moest. Je moest het zelf doen, in samenwerking en ook nog eens slimmer dan ergens anders. En hadden we onszelf aan onze eigen haren uit de klei getrokken, dan bleef het succes niet voor altijd en waren we weer op onszelf aangewezen. En belangrijker: op elkaar.
Steeds weer begonnen we opnieuw. Met de macht van eendracht. Om te werken aan een nieuw wonder. Van lampen tot CD’s. Van chipmachines tot design. We werkten door tot het de hele wereld opviel. De hele Brainport is een wonder van menselijk vernuft, innovatie en hard werken. Vooral ook van gemeenschapszin. Waar overheid, bedrijven en maatschappij niet tegenover elkaar staan, maar beseffen dat je samen de samenleving bouwt. Waar bedrijven snappen dat ze niet alleen fabrieken, producten of woningen maken, maar daarmee bouwen aan onze gemeenschap. Waar de mensen niet leven om te werken, maar wel bereid zijn hard te werken voor een goed leven. Waar de overheid geen norse neezegger is, maar kijkt hoe dingen wél kunnen als ze positief bijdragen aan Brainport. En waar de mooiste voetbalclub van het land ons juichend in elkaars armen laat vallen met Brainport fier op de borst.
Een plekske op de wereld dat voorbestemd leek voor een leven lang ‘ermoei troef’ en nu de soepelst draaiende economische motor van het land is. Met geen andere grondstof dan de mensen en de mentaliteit.
Het wonder van Brainport, beste lezer, dat bent u.