Eindhoven door de ogen van Mooniq Priem
Mooniq Priem (47) is ‘een beetje een laatbloeier’. Oorspronkelijk grafisch ontwerper, heeft zij zich ontwikkeld tot videomaker, om enkele jaren geleden de klei te ontdekken. Ze noemt zich portrettofiel: ze doet niets liever dan koppen uit klei maken. Bijna had ze vorig jaar de Nederlandse portretprijs gewonnen: “Geweldig toch, een eervolle vermelding. Terwijl ik nog maar pas bezig ben!”
DRINKS "Zomaar iets drinken, dat doe ik bijna nooit. Ik ga weleens naar het Rozenknopje of Calypso, maar dat is dan ook voor het eten. Die zaken hebben allebei een goeie keuken en een prijs/kwaliteit-verhouding waarvan je denkt: hoe kan dit? En het zijn allebei sfeervolle zaken. Oud en jong, alles zit door elkaar heen."
DINNER "Ik ben weleens bij de Karpendonkse Hoeve geweest, maar dat was eerlijk gezegd met een Groupon-bon. Verder ben ik meer van het afhalen. Zo zit er bij mij in de Hoogstraat een goeie sushitent en woon ik naast de beste frietzaak van Eindhoven. Ik ben daar trouwens pas na zes jaar achter gekomen. Ik at nooit friet, maar ik had een keer bezoek en die ging daar wat halen. Toen ik een frietje meepikte, was ik verkocht. Nu kom ik eens per week bij mijn Chinese buren. Niemand bakt ze zo lekker als zij."
LUNCH "Voor een werklunch ga ik graag naar Piet Hein Eek, zeker als het met iemand van buiten de stad is. Je kunt daar goed parkeren en je kunt de werkplaats en winkel van Eek bekijken, mijn bezoek is altijd enthousiast."
MUSIC "Om een lekker potje te dansen op techno ga ik naar de Zodiak feestjes. Ook mijn andere favoriete muziekevenementen zijn buiten Eindhoven: North Sea Jazz, Into the great white open, Oerol. Vroeger ging ik naar de Effenaar, maar daar heb ik niets meer te zoeken."
ART "Ik ga graag naar De Pont in Tilburg, naar Den Bosch, Groningen en Amsterdam. In Eindhoven vind ik de groepsexposities van TAC interessant. Bij het Van Abbemuseum kom ik bijna nooit, hooguit een keer voor een drankje op het terras."
THE CITY "Ik woon nu twintig jaar in Eindhoven en heb het volwassen zien worden. Ik ken veel mensen en beweeg me in verschillende scenes, ik ben een einzelgänger die tussen disciplines hopt. Het is hier stads genoeg om anoniem te kunnen leven en dorps genoeg om mensen tegen te komen. Het culturele klimaat is verbeterd, maar dan wel vooral voor design en technologie, waarmee de stad zich profileert. Ik vind het verdrietig dat er veel cultuur verdwijnt zoals het Groot Letterfestival en het bushokje van Rietveld. Daarbij mis ik de echte, rauwe kunst hier."