Maatschappij: Topvrouwen Ine Frings en Maartje van Schagen
Maartje van Schagen is een dikke honderd dagen de baas van Simac. Zij volgde haar vader Eric op als Chief Executive Officer (CEO). Enige tijd daarvoor trad Ine Frings toe tot de directie van het Veldhovense familiebedrijf, dat onlangs bekendmaakte te verhuizen naar het Techniekhuys dat letterlijk aan de overkant van de straat staat. Hoe denken zij over diversiteit en vrouwen aan de top? “Het viel als een puzzel in elkaar.”
'Het gaat niet om ons. Het gaat om het script. Het is mijn cadeau aan de wereld en is gratis te downloaden’
Simac is regionaal een bekende IT-dienstver- lener die stevig is geworteld in Veldhoven. Het bedrijf levert onder andere generieke IT-dien- sten zoals connectivity, cloud en workplace diensten en ook meer specifieke technologische oplossingen voor de retail (kassa), healthcare (domotica) of smart building oplossingen. Als algemeen directeur geeft Maartje leiding aan bijna dertienhonderd werknemers - van wie 450 in Veldhoven - verdeeld over negentien be- drijven met 26 vestigingen in zeven Europese landen. De hoofdzetel staat nu nog aan De Run 1101, recht tegenover de volgende uitbreiding van techreus ASML. En vlak na het gesprek werd bekend dat het hoofdkantoor van Simac ook is verkocht aan ASML, zoals zoveel panden in Veldhoven.
Simac wilde liever niet verhuizen naar een andere gemeente en graag in Veldhoven blijven. Het tekent de binding met de geboorte- grond en de warmte waarmee de familie Van Schagen leiding geeft aan het bedrijf, zegt Ine Frings, zelf afkomstig van Boer & Croon. Simac was klant van het management-advies- bureau waardoor zowel Ine als Eric en Maartje al vertrouwd waren met elkaar. Voor Boer & Croon werkte Ine bij KPN, ProRail en bouw- bedrijf Heijmans.
Vrouwen in de techniek, het kan een thema zijn en dat is het ook, aldus Maartje, maar de dimensie is wat haar betreft veel groter. Het gaat ook om leiding geven aan een familie- bedrijf met een dito cultuur, de verhouding man-vrouw, jong-oud, ervaren-onervaren. De Simac-directie bestaat uit vier personen, behalve uit Maartje en Ine uit Eric van Schagen en financiële man Michael van Kasteren. De laatste twee brengen de broodnodige ervaring in. Zowel Maartje en Ine spreken van een prettige mix. Maartje: “We hebben heel bewust naar de balans gekeken: twee vrouwen, twee mannen. Twee Van Schagens, twee niet- Van Schagens. Twee die al lang in de directie zitten en twee die relatief nieuw zijn. Het viel als een puzzel in elkaar.” Ine: “In mijn geval ontstond er een soort van natuurlijke klik. Fijn dat ik Simac samen met Maartje naar een volgende generatie kan brengen. We zitten in een mooie transitiefase van Simac.”
Rolmodel
Maartje was al even gewend om zich als vrouw binnen het bedrijf te bewegen en gaf al langer leiding aan de grootste werkmaatschappij van Simac. Daar benoemde ze twee vrouwelijke collega’s in het management. “Het zijn gewoon echt twee toppers die een beetje verstopt in de organisatie waren. Vrouwen zullen niet zo snel hun vinger opsteken. Ik was nooit bewust bezig met de positie van vrouwen in de top. Op een gegeven moment is één van die twee naar een cursus ‘female leadership’ gegaan en zei ‘jeetje Maartje, weet je dat wij een belang- rijke voorbeeldfunctie hebben?’ Ook een van haar vrouwelijke medewerkers had haar daar- op gewezen, voor haar waren wij blijkbaar hét bewijs dat je bij Simac ook als vrouw verder kunt groeien naar de top. Wij zijn een rolmodel voor vrouwen die de top kunnen bereiken.” Daar had Maartje nooit zo over nagedacht, erkent ze. Als dochter van rolde ze haast als vanzelf het bedrijf in maar niet met de gedach- te om ooit vader Eric op te volgen. “Ik denk niet dat ik op deze plek had gezeten als ik geen familie was geweest”, klinkt het openhartig.
“Ik ben niet de persoon die met ellebogenwerk het spel scherp speelt, zoals soms nodig is. Dat past mij niet. Sterker nog: daar knap ik op af. De opvolging is ook niet gender bepaald. Maar het toevoegen van vrouwelijke eigenschappen aan het team zorgt er wel voor dat je af en toe wat openbreekt. Soms moet je gewoon een interventie plegen op emotie of gevoel. Mannen doen dat minder snel.”
Maartje is ervan overtuigd dat dit haar helpt om betere besluiten te nemen. Niet beter dan mannen, maar inhoudelijk beter. “Een soort kwetsbaarheid, een bepaalde manier van verbinden en soms een heel andere kijk op de dingen maken dat je een beter besluit kunt nemen.” Ine denkt dat ook nieuwe energie ten opzichte van de gebruikelijke energie een rol speelt. “De balans van verschillende kennis, diverse typen mensen, ervaring. Een goede mix is belangrijk. Ik ben een resultaatgerichte verbinder. Ik signaleer, neem ideeën van andere plekken mee, kijk van buiten naar binnen. Binnen een familiebedrijf bestaat een bepaalde cultuur. Ik denk dat ik de boel een beetje in beweging breng en opschud.”
Diversiteit
Ine besefte pas bij Heijmans dat ze als vrouw tussen vele mannen werkte, verklaart ze. Daar- voor werkte ze in omgevingen waar er meer balans was tussen het aantal vrouwen en man- nen. Ze heeft de ervaring dat mannelijke colle- ga’s met haar gemakkelijker over hun emoties praten dan met andere mannelijke collega’s.
Ook als je van buiten komt en nieuw in een organisatie bent, zijn mensen van nature heel open over wat er speelt binnen een organisatie en hoe zij een en ander zelf beleven. “Diversi- teit is heel prettig. Je krijgt toch andere ge- sprekken, meer openheid, andere invalshoeken en andere ideeën.” Maartje vond diversiteit, de discussie over vrouwen aan de top én het quo- tum van een derde vrouwen in directies lange tijd onzin: “De beste hoort op de goede plek.
Maar in de praktijk gebeurt dat dus vaak niet. Vaak is het toch een beetje ‘soort zoekt soort.” Ine herkent dit. “Ik heb de afgelopen jaren ervaren dat alleen al door de gesprekken over de invoering van de wet ‘Ingroeiquotum en streefcijfers’ - het ‘vrouwenquotum’ - er echt een evenwichtigere man-vrouwverhouding in de top van het bedrijfsleven is gekomen. Dat was nooit vanzelf gebeurd.”